Cursiefje: BorneaandeNoordzee

Lees alle columns van Jan Stoop op www.borneinbeeld.nl.

Er is altijd een tweede vraag: waarover zal ik schrijven als de column die ‘af’ is de deur uitgaat en in ‘Borne in Beeld’ komt. Ik stel zelf die vraag. Denk niet dat de wind erom vraagt. Nee, dan eerder de stilte, die gewend is dergelijke vragen te laten rondwaren, geheimzinnig, beklemmend, als een spook, verward of gewoon her en der. En dan maar schrijven. Vooruit. Vanuit een trein die een station verlaat. Vooruit. Kijk maar. Door een raam open te doen. Schrijven door een breekijzer te keer laten gaan. Of klein en echt. Dat vooralsnog wel voldoende is. Dat mijn stem zoekende is. Schrijven over iemand die vertelt. Bij een stromende beek bij voorbeeld. In je dorp, Borne.

Ik schreef er al eens eerder over. Borne, dat een beetje stads wil zijn en een beetje dorps. Maar bovenal dynamisch. Het groeit. Het knutselt aan en in zijn centrum. En verder. Bijna verder dan zijn grens lang is. Met straks een heuse verbindingsweg. Naar buiten. Verder weg. De blik naar buiten gericht. Ambitieus. Bouwen. Verbouwen. Bestemmen. Herbestemmen. Routes maken. Infrastructureel aanpakken. De dagen worden heel, zou een dichter zeggen.
Ik vroeg het me al eens eerder af. Of Borne ooit nog eens BorneaandeNoordzee wordt. Naar verluidt en op grond van informatie die zieners mij toen gaven en nu nog geven zit dat er per definitie niet in. Er is, zo heb ik nagevraagd geen visie die zich daar aan waagt. Toen niet, nu niet.

Ik rust even uit. Op een bankje precies in het centrum van Borne. Daar stonden pak weg 8 jaar geleden nog een kastanje en een plataan. Ik wenste ze toen een nog langer leven toe, langer dan de paden die ik bewandelde, platgetreden zouden zijn.
Ziet ze daar staan, die gespleten kastanje en die veelarmige plataan. Bolwerken zijn het tegen regen en zon, blikvangers met een natuurlijk plafond, poortwachters op het Dorsetplein. Laat dat nog jaren zo zijn! Nederig groen in de winter, ontluikend in de lente, volumineus en voluptueus in de zomer, verkleurend in de herfst. Maar bovenal: altijd een curieuze liaison amoureuse!
Ik denk na over een bericht in de regionale krant. Dat momenteel meer mensen de Randstad verlaten voor een plek elders in Nederland, op zoek naar rust en betaalbare ruimte? Dat ze op weg zijn, naar Twente, naar Borne? Zoals mij dat overkwam, toen de 20ste eeuw er nog zo’n 30 jaar over moest doen om de 21ste eeuw te worden.

Jan Stoop, 30-3-2021

Kijk hier voor meer Verhalen uit Borne